Waarom ik schrijf

Jaren geleden bestond het pseudoniem Ivor al. Het had toen een blog, wat een paar jaar geleden verwijderd is. De reden hiervoor was dat een andere manier van uiting mogelijk werd.

Die methode is echter uitgeput, omdat we nergens komen waar we moeten komen. Ivor is terug. De eenvoudige harde reactie is terug. Er zijn vaak oplossingen die een stap terug vereisen, die een stukje zelfkennis nodig hebben. In alle tumult die we als mensheid hebben weten te maken, is die zelfkennis afwezig.

Op geen manier heb ik de wijsheid in pacht. Ik teken slechts een beeld op een andere manier, waardoor ik hoop dat er discussie ontstaat. Dat mag heftig, pittig en zwaar. Maar zolang we de discussie hebben is er een mogelijkheid.

“When the talking stops, the war begins”