Ondertussen heeft zelfs de parkiet z’n speeltje meegedaan aan een opiniepanel, en weten we de uitslag: Zwitserland mag volgend jaar een slordige 30 miljoen uitgeven aan het organiseren van het meest vreemde feestje ooit.
Artiesten
Het is me nog steeds onduidelijk hoe sommige landen het voor elkaar krijgen om een persoon op het Eurovisie te krijgen. Ik kan me niets anders voorstellen dan dat Zweden en Zwitserland trillend op de bank zaten toen de door Rammstein geïnspireerde Baby Lasagna het podium een paar centimeter verderop liet trillen. Is elke artiest het beste wat een land te bieden heeft? Of willen anderen niet? Want na een feestje als gisteravond moet je toch gaan afvragen wat dit met je reputatie doet.
Tieners
Tegelijk is er ook een groot contrast tussen de artiesten en het publiek. In 2021 was de gemiddelde leeftijd van de kijker ongeveer 50 jaar. Als je dan vervolgens een inzending als Zweden neemt is een generatiekloof zeker realistisch.
Tegelijk is het probleem ook dat deze jonge mensen in een organisatie terecht komen waarin ze verpulverd kunnen worden. Het Eurovisie Songfestival noemt men ’topsport’, echter noem ik het een uitputtingsslag. Wie het langst overleeft haalt de eindstreep. In deze donkere molen van politiek en achterdeurtjes worden mensen gegooid die de duistere kant nog niet kennen, maar binnen enkele dagen keihard mee gaan maken. De onkunde zorgt voor frustratie, de onjuiste uitleg voor problemen.
Camera
Want zoals Joost Klein heeft ervaren zijn regels blijkbaar geen regels. Met wat nu bekend is lijkt het erop dat een cameravrouw zich bedreigt voelde door een beweging van Joost na het optreden in de tweede halve finale. Er wordt gesproken dat er afspraken zijn gemaakt over het filmen van hem, en dat daar niet aan is gehouden. Hierop zou Joost expressief hebben gereageerd. De feiten komen hopelijk later.
Echter: Als die afspraken zijn gemaakt is de cameravrouw schuldig aan hetzelfde als waar zij Joost van beschuldigt. Ze overschrijdt de grenzen van Joost die dit meerdere malen heeft aangegeven. Het excuus van internet? “Ja maar je weet toch waar je aan begint als artiest?”
Nee, dat weet je niet, tenzij je Eurovisie al eens hebt gedaan. En twee: afspraak is afspraak, tenminste, volgens de EBU zelf is dat wel zo. Dan mag die ook keihard terug.
Israël
Hoewel het anti-boo-systeem van de EBU goed zijn werk doet kwam hier en daar toch een koor naar boven. Israël had het niet makkelijk. En ook dat is weer een zaak die je van vele kanten kunt bekijken. Als Eurovisie puur alleen over muziek zou gaan, dan was het misschien wel goed gegaan. En hoewel de EBU beweert zich niet met politiek bezig te houden, is men juist dat aan het doen.
Want als een land als Rusland niet meer mee mag doen vanwege de inval in Oekraïne in 2022, dan is de beslissing om een land als Israël wel mee te laten doen tenminste curieus te noemen. Als men een computer deze beslissing had laten maken, waren er twee dezelfde beslissingen uit gekomen: land valt ander land aan, land mag niet meer mee doen.
De keuze om Israël niet uit te sluiten van deelname is in zichzelf een politieke beslissing. Vele Russen zijn het niet eens met de oorlog. Sluiten we daarom een heel land uit? Blijkbaar niet, want anders waren alle landen die een oorlog begonnen zijn uitgesloten.
Eenvoud
Deze Eurovisie had alles. Van politiek tot onrecht, tot opstanden en Greta Thunberg. Het wordt een uitdaging om volgend jaar een Eurovisie te organiseren waarin het allemaal eens normaal gaat. De toon is namelijk door de versie van 2024 gezet.
Tegelijk is het aan partijen als de EBU om duidelijkheid te scheppen en transparant te zijn. Men doet alsof men nucleaire wapens moet beschermen, maar het gaat “maar” om liedjes, wat reclame en een glazen microfoon. Het is niet aan partijen als EBU om te beslissen hoe de wereld werkt.
Echter, als dan de camera naar de top van EBU draait die, onder luid gejoel, de cijfers van Nederland doorgeeft, dan zie je ineens waarom het een probleem is: #geld.
Volgend jaar wordt een groter zooitje. Domweg omdat er meer regels komen. Geen gesprek, maar meer regels, zodat er nog minder mag en er nog meer mis kan gaan. De cameravrouw mag klagen dat iemand verkeerd nieste waardoor deze uit de wedstrijd gegooid wordt, en hoeft niet in gesprek over de melding. Het ene land mag niet meedoen vanwege een oorlog, het andere land is van harte welkom.
Laten we maar een potje voetbal gaan spelen.
Geef een reactie